Meer rust met een anti-bucketlist

Veel mensen houden van lijstjes. En nog meer van afstrepen. To-do lijstjes, boodschappenlijstjes, verlanglijstjes. En de ultieme lijst, met alles wat je nog wilt bereiken in je leven: bucket lists. Lijstjes kunnen rust geven en een gevoel van controle. Iets afstrepen zorgt voor geluksstofjes. Maar alles heeft een keerzijde: irritatie als je je lijstje (alweer) niet helemaal afkrijgt en te lange lijstjes of te veel lijstjes, waardoor je focus verliest en juist meer (keuze)stress krijgt. Persoonlijk bekruipt mij vaak een gevoel van ‘falen’, wanneer ik niet snel of vaak genoeg zaken op een van mijn vele lijstjes afstreep. Herken je dit? Dan is een anti-bucketlist misschien iets voor jou! Het klinkt tegenstrijdig: een lijst met lijst bestrijden. Maar je krijgt meer rust met een anti-bucketlist.

Op een anti-bucketlist schrijf je wat je allemaal lekker níet meer hoeft te doen. Wordt jouw bucketlist almaar langer? Met dingen die misschien niet bij jou of jouw leefstijl passen? Frustreer je je over wat je niet (en misschien wel nooit) kunt afstrepen? En/of heb je om persoonlijke (gezondheids)redenen behoefte om te prioriteren? Dit artikel legt je uit hoe je je eigen anti-bucketlist maakt. Volg het stappenplan door jezelf af te vragen wat jou nou echt gelukkig maakt.

Of heb je al een bucketlist? ‘Marie Kondo’ erop los, door je bij elke regel af te vragen ‘does it spark joy’? Kriebelt het met blije, warme gevoelens om dit te doen? Of past het niet meer bij je? Misschien was het wel nooit echt je eigen wens, maar eerder druk van buitenaf ‘omdat het hoort’ of omdat ‘iedereen het doet’? Al deze dingen mogen naar je anti-bucketlist, waarmee jij tegen jezelf zegt dat het oké is om deze dingen niet meer te hoeven doen.

Mijn anti-bucketlist

Ik had zelf enorm behoefte om prioriteiten te stellen. Om mij niet langer schuldig te voelen dat ik niet actief al mijn ‘dromen’ najaag. Het artikel van Psychologie magazine kwam precies op het juiste moment. Ik had net een paar weken eerder een ‘Slimmer in Stress’ training gevolgd, waarbij ik nadacht over ‘Wat wil je dat de voor-jou-belangrijkste mensen over jou vertellen op je begrafenis?’ De prioriteiten die hieruit kwamen, waren: liefdevolle relaties, genieten van het leven, gezondheid, de wereld zien en – als middel voor mijn doelen – financieel onafhankelijk zijn. Toen ik mij deze prioriteiten besefte, werd mij ook duidelijker welke dingen, waarvan ik – soms onbewust – vond dat ik ze moest doen, mij stress geven. Door mijzelf vervolgens af te vragen waar de stress vandaan kwam, kon ik mijn eigen anti-bucketlist maken. De volgende elf dingen hoef ik dus lekker niet meer te doen, van concrete doelen tot vage ambities.

Elf dingen die ik lekker niet meer hoef te doen

1. 50 kilo wegen. Voor mijn lengte is dit geen gek gewicht, maar ik kan soms lichtelijk obsessief bezig zijn met mijn gewicht, terwijl mijn algehele gezondheid veel meer is dan alleen het nummer op de weegschaal.
2. Marathon rennen. Dit was zo’n gevalletje ‘omdat anderen het doen’. Realistisch gezien spendeer ik mijn tijd liever anders dan dat ik elke week x aantal uur train voor een marathon.
3. Frans leren. Mijn vriend is Frans, dus ik vond altijd dat ik wel Frans ‘moest’ leren. Om vervolgens teleurgesteld te zijn in de minimale kennis die van zes jaar Frans op de middelbare school is blijven hangen. Niemand vertelt mij dat ik dit moet doen, dus het is tijd om dit ook van mezelf niet meer te moeten.
4. Lonely Planet schrijven. Omdat reizen mijn passie is, dacht ik ‘dit wil ik’. Maar nu ik gesetteld ben, haal ik mijn energie uit losse reizen naar het buitenland tijdens de vakanties. Dus deze droom en de twee hieronder zijn nu achterhaald.
5. In het buitenland wonen.
6. Wereldreis maken.
7. Een hoge positie bekleden. Hoe hoger de positie hoe meer verantwoordelijkheden je hebt en vaker je nodig bent. Inmiddels weet ik van mijzelf dat regelmatig werken buiten kantooruren een harde nee is voor mijn werk-privé balans. Sowieso ben ik best blij met het werk wat ik nu doe, en word ik een beetje moe van het idee dat we altijd maar ambitie moeten hebben en meer moeten willen. Gewoon goed is goed genoeg.
8. 100% veganistisch eten. Ik wil nog steeds zo veel mogelijk veganistisch eten, maar ik wil me niet langer mentaal afstraffen wanneer ik af en toe dierlijke producten consumeer. Door liever te zijn voor mezelf houd ik dit op de lange termijn hopelijk ook nog vol.
9. Boekenwurm worden. In mijn hoofd heb ik een ideaalbeeld geschetst. Succesvolle mensen doen dit en dat, zijn zus of zo. Boeken lezen zag ik als een hobby voor succesvolle, productieve, volwassen mensen. Ik gun het mezelf om dit beeld los te laten, omdat ik me door dit beeld slecht voel over de dingen die ik daadwerkelijk leuk vind om te doen (series kijken). Ik word er vast geen slechtere volwassene van als ik geen boeken lees, toch? Hetzelfde geldt voor de laatste twee regels.
10. Schoonmaken leuk vinden en een keukenprinses zijn.
11. Held of wereldverbeteraar zijn.

Ik heb meer rust met een anti-bucketlist. Vooral het jezelf toestaan om iets niet meer te hoeven doen, vind ik therapeutisch en bevrijdend. Bevrijdend van wat je denkt dat je van de maatschappij moet of wat je van jezelf moet, ‘zodat iedereen je aardig vindt’. Of iets luchtiger bekeken: een opschoonactie van je oude doelen en dromen, die niet meer bij je passen, omdat mensen veranderen. En dat is oké. Ga jij ook aan de slag met een anti-bucketlist? Ik wens je veel plezier en rust toe!

Meer lezen?